مسعود فضلی؛ علی فلاح؛ امیر خاکباز
چکیده
امروزه مدیریت ریسک راهکاری مناسب برای مقابله با ریسک‌هایی می‌باشد که ممکن است در یک پروژه رخ دهد. در تحلیل واکنش ریسک، ریسک‌ها اغلب دارای وابستگی متقابل فرض می‌شوند. درواقع ریسک‌ها در یک پروژه متقابلاً روی‌هم تأثیر می‌گذارند و ریسک مستقل به‌ندرت وجود دارد. اجرا و مدیریت پروژه‌های مختلف ازجمله پروژه‌های ساختمانی، دارای موارد ...
بیشتر
امروزه مدیریت ریسک راهکاری مناسب برای مقابله با ریسک‌هایی می‌باشد که ممکن است در یک پروژه رخ دهد. در تحلیل واکنش ریسک، ریسک‌ها اغلب دارای وابستگی متقابل فرض می‌شوند. درواقع ریسک‌ها در یک پروژه متقابلاً روی‌هم تأثیر می‌گذارند و ریسک مستقل به‌ندرت وجود دارد. اجرا و مدیریت پروژه‌های مختلف ازجمله پروژه‌های ساختمانی، دارای موارد مبهم فراوانی است. این‌گونه موارد که عدم قطعیت نامیده می‌شوند، نتیجه را گاهی بهتر و گاهی بدتر ازآنچه پیش بینی شده است، تغییر می‌دهند. در پروژه‌های ساختمانی که تعامل‌های متفاوتی در بین ارکان داخل و خارج آن در جریان است، پیچیدگی، چالش و عدم قطعیت بیشتر است. از این رو به‌منظور تحقق اهداف کمی و کیفی این دسته از پروژه‌ها با توجه به فعالیت‌ها و پیچیدگی ارتباطات آن‌ها استفاده از چارچوبی جهت شناسایی ریسک‌ها، نظارت و کنترل آن‌ها ضروری است. در این مقاله ابتدا یک پروژه ساختمانی را مد نظر قرار می-دهیم و با توجه به نظرات متخصصین و برگزای یک جلسه طوفان ذهنی ریسک های مربوط به آن را مشخص می نماییم. سپس با بهره گیری از نظرات متخصصین، استراتژی های پاسخ دهی به هر ریسک را شناسایی و درنهایت از یک مدل بهینه برای انتخاب استراتژی‌های پاسخ به ریسک با توجه به وابستگی متقابل ریسک استفاده می نماییم. یافته اصلی از طریق تحلیل پروژه موردنظر این است که توجه کم یا غفلت از وابستگی متقابل ریسک ها، مطلوبیت مورد انتظار را کاهش و هزینه پیاده‌سازی را افزایش می دهد.
