روزا هندیجانی؛ رضا سعیدی ساعی
چکیده
در این تحقیق تأثیر رابطه تعاملی عدم قطعیت تقاضا و انواع مختلف یکپارچگی زنجیره تأمین شامل یکپارچگی داخلی، فرایند و محصول بر روی عملکرد بنگاه در ابعاد عملیاتی و مالی به روش پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعات پیشین تأثیر تعاملی یکپارچگی زنجیره تأمین با عدم قطعیت تقاضا بر روی عملکرد به شکل انجام شده در این ...
بیشتر
در این تحقیق تأثیر رابطه تعاملی عدم قطعیت تقاضا و انواع مختلف یکپارچگی زنجیره تأمین شامل یکپارچگی داخلی، فرایند و محصول بر روی عملکرد بنگاه در ابعاد عملیاتی و مالی به روش پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعات پیشین تأثیر تعاملی یکپارچگی زنجیره تأمین با عدم قطعیت تقاضا بر روی عملکرد به شکل انجام شده در این مقاله انجام نشده است. جامعه آماری تحقیق شرکتهای فعال در صنایع قطعهسازی خودرو و فولاد را شامل میشوند. دادههای 84 بنگاه از طریق ارسال پرسشنامه به شرکتها جمعآوری شد و با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 25 جهت بررسی فرضیات تحقیق مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. برای آزمون فرضیهها از مدل رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد و متغیر صنعت بهعنوان متغیر کنترلی در نظر گرفته شد. یافتههای تحقیق نشان میدهد که یکپارچگی در ابعاد داخلی و فرایند بر روی عملکرد عملیاتی و مالی تأثیر مثبت دارد. در مقابل، یکپارچگی در بعد محصول بر روی عملکرد مالی تأثیر منفی دارد. هنگامیکه بنگاهها با عدم قطعیت در حوزه تقاضا مواجه میشوند، یکپارچگی فرایند موجب بهبود عملکرد مالی میشود. با توجه به نتایج تحقیق توصیه میشود بنگاهها به یکپارچگی در ابعاد داخلی و فرایند بپردازند؛ زیرا این دو نوع یکپارچگی هم عملکرد مالی و هم عملیاتی را بهبود میدهند. بهعلاوه، در شرایط عدم قطعیت تقاضا، بنگاهها بهتر است یکپارچگی فرایند را در اولویت قرار دهند. همچنین، نوع صنعت تأثیری بر نتایج نداشته است.
