شیما صالحی؛ محمدتقی تقوی فرد؛ قنبر عباس پور اسفدن؛ ابوتراب علیرضایی
چکیده
یکپارچه سازی تصمیمات در زنجیره های تامین منجر به کاهش هزینه ها و زمان تحویل سفارشات به مشتریان می شود ولی عدم قطعیت در پارامترهای مختلف از جمله تقاضا، آن را دچار اختلال می کند. عدم قطعیت در تقاضا، منجر به افزایش علاقهمندی در استفاده از مدلهای برنامهریزی احتمالی و شبیه سازی در مدل سازی زنجیره تامین شده است. هدف کلی از این پژوهش، ...
بیشتر
یکپارچه سازی تصمیمات در زنجیره های تامین منجر به کاهش هزینه ها و زمان تحویل سفارشات به مشتریان می شود ولی عدم قطعیت در پارامترهای مختلف از جمله تقاضا، آن را دچار اختلال می کند. عدم قطعیت در تقاضا، منجر به افزایش علاقهمندی در استفاده از مدلهای برنامهریزی احتمالی و شبیه سازی در مدل سازی زنجیره تامین شده است. هدف کلی از این پژوهش، مدلسازی و توسعه مدل شبکه زنجیرهتأمین چند سطحی، چند محصولی، چند دورهای با اهداف متعارض همچون کمینهکردن هزینه، کمینه کردن زمان تحویل و بیشینهکردن قابلیت اطمینان کل سیستم است. شبکه زنجیره تأمین مورد بررسی دارای 4 سطح تأمینکنندگان، تولیدکنندگان، توزیعکنندگان و خردهفروشان است. در این پژوهش، فرض این بود که تقاضا تصادفی و از یک تابع توزیع احتمالی پیروی می کند. بنابراین از تکنیک شبیه سازی برای برآورد هزینه ها شامل هزینههای حمل و نقل و هزینه فروش از دست رفته و سایر هزینهها استفاده شد. پس از تدوین مدل چندهدفه، برای مسئله مورد بررسی سناریوسازی بر اساس دیدگاه های مختلف نسبت به سطوح موجودی (حداقل موجودی، حداکثر موجودی و سطح متوسط موجودی) صورت گرفت و بر اساس هر سناریو مقادیر مرتبط با اهداف مورد بررسی برآورد شد. در انتها نیز بر اساس جواب های پارتوی بدست آمده برای هر حالت از مدل،با روش تصمیم گیری ویکور به رتبه بندی نهایی جواب های و انتخاب بهترین حالت از مدل پیشنهادی اقدام شد.نتایج حاکی از آن بود که سناریوی دوم یعنی در نظر گرفتن سطح متوسط موجودی به عنوان بهترین راهکار برای مدل تشریح شده انتخاب شد.