مدیریت پروژه
علی نمازیان؛ سمیه بهبودیان
چکیده
پروژهها در طی اجرایشان، با ریسکهای مختلفی مواجه هستند که میتواند تحقق اهداف پروژه را تحت تاثیر خود قرار دهد. بنابراین نیاز به مدیریت ریسک پروژه بهصورت گستردهای افزایش یافته است. در یک فرآیند سیستماتیک مدیریت ریسک، پس از ارزیابی ریسک، تحلیلگران ریسک با مرحله پاسخ ریسک مواجه میشوند، یعنی تصمیم میگیرند که در مورد ریسکهای ...
بیشتر
پروژهها در طی اجرایشان، با ریسکهای مختلفی مواجه هستند که میتواند تحقق اهداف پروژه را تحت تاثیر خود قرار دهد. بنابراین نیاز به مدیریت ریسک پروژه بهصورت گستردهای افزایش یافته است. در یک فرآیند سیستماتیک مدیریت ریسک، پس از ارزیابی ریسک، تحلیلگران ریسک با مرحله پاسخ ریسک مواجه میشوند، یعنی تصمیم میگیرند که در مورد ریسکهای شناسایی شده چه اقداماتی باید انجام گردد. لذا، طراحی ساختاری مدون برای کاهش ریسکها، نتایج سودمندی برای اتمام موفقیت-آمیز در قالب بودجه، زمان و کیفیت مورد نظر به همراه خواهد داشت. در مطالعات انجام شده، رویکردی جامع که اثرات زمانی و هزینهای ریسکها و استراتژیهای پاسخ را بهصورت یکپارچه با توجه به محدودیتهای پیادهسازی استراتژیها بر فعالیتها و نیز کل پروژه مدنظر قرار داده باشد، وجود نداشته که ماهیت عدم قطعیت اکثر پروژهها در دنیای امروزی، لزوم توسعه چنین مدلی را ایجاب می-نماید. در این مقاله از یک مدل بهینهسازی برنامهریزی صفر و یک برای انتخاب مناسبترین استراتژیهای پاسخ به ریسک پروژه استفاده شده است به نحوی که تحقق اهداف پروژه امکانپذیر گردد. در ساختار توسعه داده شده، از مدلسازی اثرگذاری ریسکها بر زمان و هزینه انجام فعالیتها و همچنین اثر پیاده-سازی استراتژیهای پاسخ به ریسک بر کاهش اثرات نامطلوب زمانی و هزینهای ریسکها جهت انتخاب استراتژهای بهینه استفاده شده است. در این رویکرد، زمان فعالیتها با توجه به ماهیت احتمالی ریسکها و همچنین اجرای استراتژی های پاسخ محاسبه شده است. در نهایت جهت ارزیای کارایی مدل، از یک نمونه مثال صنعتی بهره برده شد که نتایج عملکرد مطلوب این ساختار را تایید نمود.
مدیریت پروژه
علی محقر؛ فاطمه ثقفی؛ ابراهیم تیموری؛ جلیل حیدری دهویی؛ عبدالکریم سباعی
چکیده
به کارگیری مدیریت زنجیره تامین در صنعت ساخت با دشواری های جدی از قبیل طبیعت گذرای پروژه ، سفارشی سازی زیاد، تکرارپذیری پایین فعالیت ها، عدم وجود خط تولید و وابستگی رفت و برگشتی فعالیت ها مواجه است. زنجیره تامین پروژه های ساخت پتروشیمی، سیستم های بسیار پیچیده ای هستند که عملکرد نهایی آنها به ترکیب صدها تصمیم اتخاذی در چندین شرکت مستقل ...
بیشتر
به کارگیری مدیریت زنجیره تامین در صنعت ساخت با دشواری های جدی از قبیل طبیعت گذرای پروژه ، سفارشی سازی زیاد، تکرارپذیری پایین فعالیت ها، عدم وجود خط تولید و وابستگی رفت و برگشتی فعالیت ها مواجه است. زنجیره تامین پروژه های ساخت پتروشیمی، سیستم های بسیار پیچیده ای هستند که عملکرد نهایی آنها به ترکیب صدها تصمیم اتخاذی در چندین شرکت مستقل بستگی داشته و تعاملات ذینفعان و ویژگی های خاص هر پروژه، در زمره ی پدیده های پیچیده ای هستند که عناصر و متغیرهای بسیاری در آنها دخیل بوده و بصورتی درهمبافته، با یکدیگر در تعاملند. از آنجا که مدل سیستم مانا ریشه در سایبرنتیک سازمانی داشته و یکی از روش های سـاختار یافتـه برای مواجهه با مسائل پیچیده و ساختار نایافته است، اتخاذ چنین رویکردی، تحلیلگر را قادر مـی سـازد تـا عمیقـاً از اشـکالات کـارکردی سیسـتم کنونی، آگاهی یافته و چگـونگی اعمـال تغییـرات در طراحـی سیسـتم بـه منظـور سازگاری با آشـفتگی هـای داخلـی و خـارجی را دریابـد. در پژوهش حاضر، با توجه به این ماهیـت آسـیب شناسـانه و ساختارگرایانه، مدیریت زنجیره تامین یک پروژه پتروشیمی عارضـه یـابی شـده است. این عارضه یابی، منجر به ارائه مدل و شناسایی نقاط ضعف زنجیره تامین از منظر سیستم های پنج گانه و کانال های ارتباطی، جهت دستیابی به مانایی شده اسـت. اعتبار روش شناسی و یافته های پژوهش از مجرای مشارکت جمعی از خبرگان مورد تایید قرار گرفته و نـوآوری ان، عارضه یابی زنجیره تامین مبتنی بر مدل سیستم مانا و از مجرای انجام مطالعه موردی است.
مدیریت پروژه
یحیا درفشان؛ سید میثم موسوی؛ بهنام وحدانی
چکیده
روش مسیر بحرانی یکی از پرکاربردترین روشها در برنامهریزی و کنترل پروژه است. در این روش زمان بهعنوان معیار تعیین کننده مسیر بحرانی در نظر گرفته میشود؛ اما در نظر گرفتن معیارهای دیگری علاوه بر زمان، ضروری به نظر میرسد. به همین منظور در این مقاله، علاوهبر معیار زمان، معیارهای تاثیرگذاری همانند هزینه، ریسک، کیفیت و ایمنی ...
بیشتر
روش مسیر بحرانی یکی از پرکاربردترین روشها در برنامهریزی و کنترل پروژه است. در این روش زمان بهعنوان معیار تعیین کننده مسیر بحرانی در نظر گرفته میشود؛ اما در نظر گرفتن معیارهای دیگری علاوه بر زمان، ضروری به نظر میرسد. به همین منظور در این مقاله، علاوهبر معیار زمان، معیارهای تاثیرگذاری همانند هزینه، ریسک، کیفیت و ایمنی در نظر گرفته میشود. این مساله به صورت یک مساله تصمیمگیری چند شاخصه فازی مدل میشود و با ارائه یک توسعه جدید از روش مولتی مورا (MULTIMOORA) حل میشود. روش مولتی مورا در محیط فازی بازهای نوع-2 توسعه داده میشود. از مجموعههای فازی نوع-2 نیز برای در نظر گرفتن عدم قطعیت استفاده میگردد. مجموعههای فازی نوع-2 انعطاف پذیری و توانایی بیشتری در انعکاس عدمقطعیتها نسبت به مجموعه های فازی نوع-1 دارند. در نهایت، روش SWARA در محیط فازی نوع-2 بازهای جهت وزندهی به معیارهای تاثیرگذار زمان، هزینه، کیفیت، ریسک و ایمنی توسعه داده میشود. در انتها یک مثال کاربردی برای نشان دادن محاسبات و همچنین توانایی رویکرد پیشنهادی حل میشود. براساس مثال ارائه شده، به وضوح دیده میشود که طولانیترین مسیر از نظر معیار زمانی، مسیر بحرانی نیست و معیارهای تاثیرگذار دیگر نیز در تعیین مسیر بحرانی دخیل هستند.