ایمنی، خطر و قابلیت اطمینان
سیده سارا خراشادی زاده؛ جلال حقیقت منفرد؛ محمدعلی افشار کاظمی؛ شهرام یزدانی
چکیده
در این مطالعه به منظور ارایه یک طبقه بندی جامع برای مخاطرات زنجیره تامین صنایع دارویی از راهبرد کلاسیک بیلی و روش چهار مرحله ای کولیر استفاده شده است. ابتدا بر اساس بررسی متون گروه های اصلی خطر و ارکان و مولفه های زنجیره تامین با درنظر گرفتن منابع و کارکردها و به تفکیک سازمانهای بالادست زنجیره تامین، صنعت اصلی و سازمان های پایین دست ...
بیشتر
در این مطالعه به منظور ارایه یک طبقه بندی جامع برای مخاطرات زنجیره تامین صنایع دارویی از راهبرد کلاسیک بیلی و روش چهار مرحله ای کولیر استفاده شده است. ابتدا بر اساس بررسی متون گروه های اصلی خطر و ارکان و مولفه های زنجیره تامین با درنظر گرفتن منابع و کارکردها و به تفکیک سازمانهای بالادست زنجیره تامین، صنعت اصلی و سازمان های پایین دست زنجیره تامین در محیط صنعت و بازار، محیط زیرساختی و محیط کلان بیرونی مدلسازی شدند. در مرحله بعد ملاک های مرتبط با امنیت و ایمنی زنجیره تامین شناسایی گردید. در مرحله آخر از جدولسازی متقابل ارکان زنجیره تامین با ملاک های امنیت و ایمنی، ماتریس دو بعدی طبقه بندی برای شناسایی مخاطرات زنجیره تامین پیشنهاد گردید و بر اساس این طبقه بندی و با استفاده از مصداق یابی به روش سنتز چارچوب، فهرست مفصل مخاطرات احصاء گردید. طبقه بندی پیشنهادی می تواند در شناسایی و مدیریت خطرات زنجیره تامین صنایع دارویی مورد استفاده قرار گیرد
ایمنی، خطر و قابلیت اطمینان
امیر یوسفلی؛ رضا نوروزی؛ امیر حسین حمزه ییان
چکیده
یکی از مهمترین موضوعاتی که مدیران به منظور افزایش عملکرد سیستم ها با آن روبرو هستند مسئله تخصیص افزونگی قابلیت اطمینان (RRA) است. در بسیاری از مدل های RRA معمولا قابلیت اطمینان اجزاء عددی در بازه (0،1) در نظر گرفته می شود، این در حالی است که پارامترهای مختلفی می تواند بر قابلیت اطمینان اثر گذاشته و آن را در طول زمان تغییر دهید. بنابراین بهتر ...
بیشتر
یکی از مهمترین موضوعاتی که مدیران به منظور افزایش عملکرد سیستم ها با آن روبرو هستند مسئله تخصیص افزونگی قابلیت اطمینان (RRA) است. در بسیاری از مدل های RRA معمولا قابلیت اطمینان اجزاء عددی در بازه (0،1) در نظر گرفته می شود، این در حالی است که پارامترهای مختلفی می تواند بر قابلیت اطمینان اثر گذاشته و آن را در طول زمان تغییر دهید. بنابراین بهتر است قابلیت اطمینان یک سیستم به صورت غیر قطعی در نظر گرفته شود. در این مقاله با در نظر گرفتن قابلیت اطمینان اجزاء یک سیستم به عنوان متغیرهای تصادفی، یک سیستم پشتیبان تصمیم گیری بهینه گرا پیشنهاد شده است که برای استنتاج مقادیر بهینه یا نزدیک به بهینه ی متغیرهای تصمیم و تابع هدف از قواعد اگر- آنگاه تصادفی استفاده می نماید. به منظور بررسی کارایی سیستم پیشنهاد شده مثال های متعدد ی ارائه شده است که مقایسه نتایج استنتاج شده با مقادیر بهینه نشان از عملکرد بسیار مناسب سیستم پشتیبان تصمیم توسعه داده شده دارد.
